BAS bibberend naar de rustdag
Nauwelijks terug in Argentinië namen noodweer en slagregens weer bezit van de Dakar Rally. Halverwege de zevende etappe begon het zo hard te regenen, dat het tweede deel van de proef voor de motorrijders afgelast werd. De mannen van BAS Dakar vonden het niet erg. Op de hoogte van ruim boven de 4000 meter hoogte zaten ze in de regen te vernikkelen op de motor.
Alleen Jan van Gerven had het niet koud gehad, met dank aan zijn inmiddels beroemde regenpak dat deze Dakar ook uitstekend functioneert als duikpak. Van Gerven stond op het punt om te beginnen aan dat tweede deel, toen de boel werd afgelast. “Een aantal rijders waren al begonnen en ik stond te wachten voor de start, toen Frans Verhoeven teruggereden kwam. Samen met David Casteu heeft hij de wedstrijd stilgelegd. Een rio in het parkoers was veranderd in een kolkende rivier. Een Pool was bijna meegesleurd. Het regende echt zo hard op de verbinding tussen het eerste en tweede deel van de special, dat ik me daar wel wat bij kon voorstellen.”
Marco van Geel en Sjors van Heertum hadden het in de regen op de verbinding hartstikke koud gehad. “Je zit dan nog op zo’n 4700 meter hoogte,” vertelde Van Geel. “Koud! Toen wij bij de start van de tweede special aankwamen, werden we naar een schuur gestuurd waar we konden schuilen en waar we te horen kregen dat de boel geannuleerd was. Daarvandaan was het nog 400 kilometer naar Salta. Ook niet echt een pretje, maar goed.”
Gelukkig was het eerste deel van de proef, nog aan de Boliviaanse kant, wel goed gegaan en leuk geweest. “Het was overwegend dezelfde proef die we een paar dagen geleden hebben gereden, op weg naar Uyuni,” merkte Van Heertum. “Allemaal goed gegaan.” Ook Van Geel had het beter naar zijn zin gehad dan een dag eerder. Dankzij zijn inhaalrace kon hij nu weer starten in een groep die ongeveer zijn snelheid reed. “En geen stof deze keer. Dat was ook fijn.”
Jan van Gerven had het in de eerste proef niet zo zitten. “Nee, het ging voor geen meter. De motor wilde alleen maar rechtdoor en nadat ik bijna een schuiver had gemaakt, heb ik een tandje terug geschakeld. Later, toen ik weer wat vertrouwen kreeg, heb ik dat tandje wel weer bijgezet.”
In Salta aangekomen moesten de BAS-rijders lang wachten op de assistentietrucks. Die hadden een rit van Uyuni naar Salta waar sowieso al 21 uur voor stond, maar vanwege de regen waren de wegen slecht begaanbaar.